Uzależnienie od hazardu jest chorobą postępującą. Nawet jeśli kiedyś grałeś w gry hazardowe i nic Ci nie dolegało, problem może rozwinąć się później. Chęć uprawiania hazardu może być przytłaczająca i skłaniać kogoś do kłamstwa, kradzieży, przepuszczania oszczędności życia i przegapienia reszty życia. Istnieje kilka oznak, które wskazują, kiedy normalna przyjemność z hazardu zamienia się w problem. Im szybciej proces ten zostanie wykryty, tym większe szanse na udany powrót do zdrowia. Chociaż kompulsywny hazard jest trudny do pokonania, wiele osób jest w stanie poradzić sobie z tym stanem dzięki profesjonalnej pomocy. Odwyk hazardowy jest niekiedy jedynym rozwiązaniem, który prowadzi do definitywnego pokonania tego uzależnienia.
Uzależnienie od hazardu – jak dostrzec?
Uzależnienie od hazardu może zacząć się już przy pierwszym zakładzie, lub może przerodzić się w nałóg z czasem. Niektórzy hazardziści wykazują objawy uzależnienia po mniej niż roku zaangażowania w ten rodzaj hazardu. Eksperci nie wiedzą dokładnie, co prowadzi do kompulsywnego hazardu. Wiele czynników może przyczynić się do powstania problemu, takich jak czynniki dziedziczne lub środowiskowe. Aby zdiagnozować problem z hazardem, należy szukać oznak, że ktoś wymyka się spod kontroli. Możliwe oznaki problemu z hazardem obejmują: wydawanie na hazard więcej pieniędzy niż można sobie pozwolić, niezdolność do ograniczenia lub zaprzestania hazardu. Istnieją dwa główne typy kompulsywnych hazardzistów: hazardziści ucieczki i hazardziści działania. Łatwiej jest rozpoznać kompulsywnego hazardzistę, jeśli zna się cechy charakterystyczne tych dwóch typów. Hazardzista działania to ktoś, kto lubi grać w gry, które opierają się na umiejętnościach i gdzie trzeba pokonać przeciwników. Poker jest przykładem gry akcji. Ten typ hazardzisty jest często ekstrawertyczny, pewny siebie, a nawet arogancki. Hazardzista ucieczkowy postrzega hazard jako formę eskapizmu i traktuje go jako sposób na odwrócenie uwagi od prawdziwego życia. Tacy hazardziści mogą wydawać się wycofani, nieszczęśliwi lub introwertyczni. Oznaki sugerują, że kompulsywni hazardziści postrzegają hazard jako sposób na ucieczkę od problemów lub uczuć takich jak depresja, poczucie winy lub bezradność. Innymi sposobami na rozpoznanie kompulsywnego hazardzisty są: powracające wspomnienia związane z hazardem, poczucie winy lub żalu po hazardzie. Odwyk od hazardu może spotkać się ze sprzeciwem hazardzisty, ale to wszystko jest dla jego dobra.
Leczenie uzależnień od hazardu
Jeśli podejrzewasz, że ktoś, kogo znasz, ma problem z hazardem, istnieją sposoby, aby pomóc; jednak najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to zachęcić tę osobę do uzyskania profesjonalnej pomocy. Możesz zaoferować wsparcie i szukać profesjonalnej pomocy, ale nie możesz zmusić kogoś do zmiany. Chociaż konfrontacja z kimś, kto ma problem z hazardem może być wyzwaniem, najlepiej zacząć od zapytania tej osoby, czy problem istnieje. Chociaż możesz nie uzyskać jednoznacznej odpowiedzi i nie wiedzieć, jak zareaguje osoba, to warto jest uświadomić uzależnionego o istniejącym problemie. Rozmawiając z osobą, która ma problem z hazardem, pamiętaj, że jeśli chcesz, aby ktoś był z Tobą szczery, sam powinieneś być szczery. Powiedzenie komuś, że podejrzewasz problem i jesteś zaniepokojony, w sposób wspierający i pełen troski, ma większe szanse powodzenia niż bycie zwodniczym, osądzającym lub agresywnym. Mów o tym, jak się czujesz i co zaobserwowałeś, ponieważ te rzeczy są mniej prawdopodobne, aby wywołać kłótnię. Niektóre osoby z problemami z hazardem odczują ulgę i wdzięczność, że ta kwestia została poruszona, i będą chciały o tym porozmawiać. Inne osoby mogą nie chcieć o tym mówić, ponieważ się wstydzą i mogą zacząć się bronić. Droga do pokonania uzależnienia jest trudna, ale możliwa. Uzależniony powinien odczuwać wsparcie, gdyż sam sobie z tym wszystkim nie poradzi. Rodzina nie powinna się odwracać od hazardzisty, gdyż to sprawi że jeszcze bardziej zamknie się on w sobie. Terapia uzależnień od hazardu to długotrwały proces, który jest pełen wzlotów i upadków. Uzależnienie nie mija od razu – potrzeba cierpliwości i czasu. Ośrodek leczenia hazardu to miejsce, gdzie można uzyskać pomoc.
Ośrodek leczenia uzależnień od hazardu
Jeśli dyskusja na temat hazardu staje się okrężna lub konfrontacyjna, zrób przerwę i wróć do tematu później. Zawsze utrzymuj otwarte linie komunikacyjne. Nastolatki i młodzież są w grupie wysokiego ryzyka rozwinięcia się problemu z hazardem. Kompulsywny hazard zazwyczaj zaczyna się w późnych latach młodzieńczych. Czasami ludzie uzależniają się już za pierwszym razem, kiedy grają. W innych przypadkach, problem zaczyna się w wieku nastoletnim i postępuje wraz z rosnącym stresem w życiu człowieka. Nastolatki mogą uprawiać hazard sporadycznie, ale okresy stresu lub depresji mogą wywołać przemożną chęć gry. Nauka radzenia sobie z uzależnieniem od hazardu może być trudna, ponieważ w przeszłości hazard mógł nie być dla ciebie uzależnieniem.
